KLADBLOK Monumentaal Leed

                                                   

Veel van deze huisjes zijn verdwenen. Te klein en bouwkundig versleten

Hij was een van de insprekers bij  het raadsdebat (17 oktober 2013) in de raadszaal van Edam-Volendam. Hij had zo’n soort huisje als hierboven gekocht. Een bouwval min of meer. Hij was van plan het af te breken en er een nieuw huis voor in de plaats te bouwen. Zo deed men dat al jaren op Volendam.  Maar nu even niet meer.

Dat komt omdat men in Volendam een plan heeft. Het moet leuker worden voor de toeristen. Naast de voorgenomen grootschalige verbouwing van het winkelhart, moet daarom heen gedwaald kunnen worden en moet de toerist er kennis van kunnen nemen hoe het vroeger was. Pech dus voor de inspreker. Zijn bouwvallig eigendom werd door de gemeente als monument aan gewezen.

Natuurlijk ging hij in verzet. Schreef een uitvoerige brief. De ontvangst daarvan werd keurig bevestigd. Sindsdien is het al weer maanden stil gebleven. Hij diende ook een officieel bezwaar in. Dat was voorzien van een rapport van een deskundige die hem adviseerde de zaak te slopen en er geen cent meer in te steken. De gemeente weet dus dat het eigenlijk een hopeloze zaak is, maar is zelfs niet eens komen kijken. De inspreker voelt zich met een kluitje in het riet gestuurd en voelt zich opgezadeld met een uiterst kostbare aangelegenheid. Het overeind houden van een bouwval en juridisch kosten maken om zich met de hulp van een advocaat te blijven verzetten.

Mede aan de hand van dit voorbeeld was een grote meerderheid van de gemeenteraad bereid om het aanwijzen van monumenten nog enige tijd uit te stellen  omdat er twijfel was aan de zorgvuldigheid en veel ‘slachtoffers’ zich niet gehoord voelden.  Alleen de raadspartij VD|80 vond het een prachtig plan.

Wethouder Marisa Kes (de IJzige) van VD|80 was verrast dat de gemeenteraad zijn hakken in het zand zette.  Er kunnen geen bouwleges worden geheven als het plan niet wordt goedgekeurd. En waarom zou het niet kunnen worden goedgekeurd? Alles is zorgvuldig gebeurd. We gaan onze reactie op de bezwaren niet wijzigen. Uitstel heeft geen enkele zin. Moeten we het dan over een maand weer anderhalf uur hier over hebben?  De gemeenteraad boog het hoofd. Maar de twijfel bleef. De woordvoerders van GroenLinks en Lijst Kras waren het duidelijkst. De wethouder kan dan wel zeggen dat er uiteindelijk  weinig echte bezwaren zijn overgebleven, maar hoeveel bezitters van een woning die tot monument zijn aangewezen hebben het hoofd inmiddels moedeloos in de schoot gelegd omdat er toch niet tegen de gemeente valt op te boksen? Dat zouden er wel eens aardig wat kunnen zijn.

In dezelfde raadsvergadering kwam ook het probleem van de winkeliers in de Oude Kom van Volendam aan de orde. Zij hebben de nodige problemen met de parkeermaatregelen. Hun probleem komt voort uit dezelfde bron. De Oude Kom moet een toeristvriendelijk wandelcentrum worden. Maar omdat de winkeliers zich hebben georganiseerd, zijn ze heel wat beter in staat om voor hun belang op te komen dan de grote groep van monumentbewoners.  Omdat ze niet zijn georganiseerd en geen actie voeren om sterk te staan tegenover de gemeente, kunnen ze geen vuist maken.

Ik denk dat het ten opzichte van Edam bijvoorbeeld, een typisch Volendams probleem is. Dat de winkeliers zich georganiseerd hebben en actie voeren is niet zo gebruikelijk binnen de Volendamse cultuur. Dat kan alleen als er informele leiders naar voren komen die de eerste lijnen uitzetten. Dat zoiets niet vaak gebeurt, is niet verwonderlijk. In het politieke klimaat zoals dat al decennia bestaat, is het gebruikelijk dat zulke mensen informeel worden afgebrand door bestuur en politici. Ze worden gemarginaliseerd en er wordt stevig op de man gespeeld. Je moet dus bepaald een dikke huid hebben om zo’n rol aan te durven, want het is niet zonder risico’s. Een aantal winkeliers kan daar over mee praten. Hen is al het nodige in de schoenen geschoven. Buiten de kringen van de macht zijn er altijd wel weer mensen bereid zulke vuurtjes aan te blazen, meelopers die het meeste vuile werk opknappen en helpen negatieve oordelen te verspreiden. De alleenstaande inspreker van hierboven zal daar ook wel mee te maken hebben gekregen.

Het is naïef om te veronderstellen dat marginalisering niet werkt en geen indruk zou maken op raadsleden. Het werkt en speelt een rol. In een situatie als deze beschouw ik het echter als behorend tot de taak van raadsleden om, als vertegenwoordigers van de bevolking , mensen met vergelijkbare problemen te stimuleren tot gezamenlijke acties. Ooit heb ik gedacht dat VD|80 daar als partij geschikt voor zou zijn. Maar deze partij is al een aantal malen lelijk door het ijs gezakt. Ze beschermt liever het college en de eigen wethouder(s) daarin, dan gevolg te geven aan hun motto: ‘De burger weer krachtig’. Bij VD|80 is een ‘krachtige burger’ iemand die zijn leed in stilte draagt en doet wat de wethouder behaagt.

KLADBLOK De geboorte van een nieuwe Gemeente?

                                                              

                                                                       

Is er in de gemeenteraadsvergaderingen van 17 oktober 2013 in de raadszaal van Edam-Volendam een nieuwe gemeente geboren? Die vraag kunnen we rustig met nee beantwoorden. Als er van iets sprake is geweest, is dat de verwekking van een nieuwe gemeente. Ik was erbij. Edam-Volendam en Zeevang besloten als partners samen iets nieuws te verwekken. Geen gehijg, gekreun of zweet bij deze daad, hooguit, maar dan in bureaucratische taal, de uitspraak: “Ja, ik wil”, en dat met overtuiging  door beiden. Het zal langer dan negen maanden duren voor we met de boreling kennis kunnen maken. De verwekkers zullen het niet overleven. Het is dus een daad van ultieme zelfopoffering.

Zo wordt geschiedenis gemaakt. Er waren geen bloemen, slingers, vreugdevuren, champagne of toespraken, want het bijgeloof wil dat je daarvan afziet bij zo’n teer begin. Daarmee moeten we wachten tot de boreling na de draagtijd het licht zal zien. Toch was het een opmerkelijke gebeurtenis als je het coalitie-akkoord er op na slaat. Daarin staat geschreven:  “Een ander expliciet aandachtspunt is de samenwerking met de omliggende gemeenten en specifiek die met de gemeenten Waterland en Zeevang. We zijn bereid deze samenwerking uit te breiden, als dit voor ons voordelen brengt. Onze eigen autonomie, identiteit en cultuur staan daarbij voorop.”

Zo’n coalitie-akkoord zou je als een belofte aan de bevolking kunnen zien. Kijk zeggen de coalitiepartijen: “Hier zijn we het over eens geworden namens u en dit gaan we uitvoeren”. In de praktijk gaat het anders en daaruit kun je geen andere conclusie trekken dan dat papier geduldig is. De eerste die de belofte zonder omhaal dumpte, was coalitiepartner PvdA.  De anderen namen eerst de tijd om nog wat na te denken.

VD|80, de partij die het dichtst bij de bevolking van Volendam zegt te staan, had heel wat meer moeite met de aanzoek van Zeevang. De partij had heel wat vragen en bedenkingen, die overigens niet door haar wethouder in het college van B&W leken te worden gedeeld. Ze steunde het naar een fusie strevende beleid van het college. VD|80 meende dat er voor de bevolking er onvoldoende informatie beschikbaar was om een juist beeld te krijgen en klaagde over het feit dat het college een aantal van haar vragen niet of onvolledig beantwoordde. In een stevige mail seinde ze het college: “We gaan er van uit dat die telefonische enquête pas gehouden wordt als de antwoorden op onze vragen zijn gegeven en bekend gemaakt zijn aan de bevolking”.

In haar antwoord aan VD|80 laat het college weten dat ze de bij de telefonische enquête te stellen vragen al heeft vastgesteld en niet van plan is om de procedure anders te laten verlopen dan al was gepland en dat de voorbereiding van de enquête al is gestart.  Ten overvloede laat ze daarbij nog weten ‘het niet gebruikelijk te achten dat antwoorden op vragen specifiek kenbaar worden gemaakt aan de bevolking’. Die merkwaardige toevoeging die een aansporing bevat om de antwoorden van het college ‘onder de pet’ te houden, heeft me verwonderd. Kennelijk wenst het college geen volledige transparantie en zeker niet op het gevoelige punt van een fusie-voornemen.  VD|80 heeft er niets mee gedaan. Ze heeft in de raad geen misbaar gemaakt en ook de ledenraad niet bij elkaar geroepen om haar eigen achterban te peilen. Dat had misschien wel gemoeten. Bij het onderwerp ‘samenwerking’  in haar verkiezingsprogramma vermeldt ze immers: ‘Daarbij moet echter te allen tijde voorop staan dat de gemeente Edam-Volendam zelfstandig blijft.

VD|80 stond er op dit punt alleen voor. Coalitiegenoot PvdA koos, ondanks het coalitieprogramma,  van meet af aan voor fusie en ook het CDA haakte na enige aarzeling daarbij aan. De eigen wethouder Marisa Kes achtte zich kennelijk ook niet aan het verkiezingsprogramma van haar partij en aan het later gesloten coalitie-akkoord gebonden. Ze ging haar eigen weg. Wie de gang van zaken analyseert, komt onder meer uit bij het kritieke punt dat consequent verzet van VD|80 wethouder Kes (en van haar ex-collega Runderkamp) binnen het college, een wereld van verschil had kunnen maken. Bepaald geen glansrol dus van deze dame.

Bij de verwekkingsceremonie van de nieuwe gemeente wilde VD|80 kennelijk niet de boze petemoei zijn. In een stemverklaring maakte de partij duidelijk dat ze in de raad tegen het fusiebesluit had gestemd.  Aan die tegenstem wilde ze nu het om een herindelingsbesluit ging niet langer vasthouden. Zo stemde de gemeenteraad uiteindelijk unaniem voor het voorstel. Of er druk is uitgeoefend op VD|80 om tot unanimiteit te komen is niet bekend, maar onwaarschijnlijk is het niet.

De enige lichte wanklank kwam van Nico van Straalen (GrL) die het college opriep aan draagkracht voor het besluit onder de bevolking te werken omdat aan die draagkracht nog het nodige schort. Die woorden werden van verschillende kanten beaamd.

Wie het bovenstaande overziet zal zich afvragen of het niet beter is als politici eerst en vooral gaan werken aan het herstel van het vertrouwen in de politiek onder de bevolking. Of (nadenkertje) aan het vertrouwen van de politiek in de bevolking.

KLADBLOG Hoe ik van de perstribune in de raadszaal van Edam-Volendam werd verwijderd

                                                     

Van de raadsvergaderingen in Edam-Volendam ben ik een trouwe bezoeker. Meestal ging ik aan de perstribune zitten waar altijd royaal plaats is. Daar kun je schrijven en dat doe ik in een voor dat doel aangeschafte chique Moleskine, het volwassen notitieboek dat in je binnenzak past. Op de perstribune zijn zes zitplaatsen. Er zijn er nooit meer dan drie bezet. Helemaal rechts zit altijd de immer vriendelijke Henk Visser van de Nivo, van wie ik gisteren twee pennen kreeg toen de mijne kuren ging vertonen. In het midden zit Mijnheer Pieter de Lange, de enige echte journalist want hij werkt voor een dagblad (NHD). Op het feit dat hij (volgens mij) een volstrekte gehaktbal is, kom ik later nog terug. Helemaal links zit altijd Luc van den Berg (uitgever van de Stadskrant van Edam, een weekblad), een licht opgewonden standje die als schrijver wel eens kritisch wil zijn, zonder de gemeente tegen  de haren in  te willen strijken, hetgeen zelden tot een overtuigend stukje leidt. De gemeente is een van zijn grote adverteerders. Probeer dan maar eens onafhankelijk te blijven als de gemeente er voortdurend blijk van geeft dat woord niet eens te begrijpen. Nou is de NiVo ook geen lieverdje, maar Henk Visser is altijd vriendelijk,  goedgemutst en collegiaal.

Omdat de heren van den Berg en de Lange al eens hadden laten blijken het niet zo op prijs te stellen dat ik als internetpublicist tussen het ‘journaille’ zit , ga ik tegenwoordig op een andere plaats zitten waar je ook kunt schrijven. Maar gisteren kon dat niet. Al die plaatsen waren gereserveerd omdat er een hoge opkomst uit de gemeente Zeevang werd verwacht. Dus ging ik noodgedwongen maar weer op de perstribune zitten, tussen Visser en de Lange in. De Lange die altijd kijkt alsof hij zijn maagzuurremmer is vergeten in te nemen en zich meestal dienovereenkomstig gedraagt en een gehaktbal van een journalist is (ik zal nog uitleggen waarom), schoot in een kramp. Mompelend: “Ik trek dit niet” (letterlijk citaat) stond hij op en begaf zich rechtstreeks naar de gemeentesecretaris, de altijd wat schichtige D.K.W. Hendriks. Die beende vervolgens naar de bode. Vervolgens kwam de overigens altijd vriendelijke en voorkomende bode mijn richting uit en eenmaal daar aangekomen deelde hij mij mede (ik heb mijn instructies) dat ik niet op de perstribune mag zitten. Uiteraard protesteerde ik, er waren geen andere plekken beschikbaar waar je kunt schrijven. Tenslotte kwam de directeur van het Stadskantoor, gemeentesecretaris D.K.W. Hendriks, volgens de wet een bestuursorgaan, mij zelf nog hoogstpersoonlijk vertellen dat ik daar niet mocht zitten.

Niet heel veel later loste de bode het op een elegante wijze op en bood mij een plek aan op een van de gereserveerde plaatsen waarvan overigens de meeste de hele vergadering onbezet bleven. Later schoven wat belangstellenden aan bij de perstribune. Die mochten blijven zitten. Mijn verwijdering betrof dus niet de handhaving van een regel, maar was slechts op mij gericht. Willekeur dus van vriendjes D.K.W. Hendriks en Pieter de Lange.

Was ik kwaad. Natuurlijk niet, alleen maar verwonderd en niet eens bedroefd. Ik ben voor de gemeente een ongenode gast en mijn kritische benadering van het politieke gebeuren en de hoofdrolspelers daarin, wordt (te) weinig gewaardeerd. De gemeente laat de plaatselijke media weten dat ze daar niet zo van gediend zijn. Dat weet ik en kan ik bewijzen omdat een uitgever van een regionaal weekblad me eens een emailbericht daarover van de afdeling Voorlichting (Cor Kwekman) van de gemeente liet zien.  De gemeente laat dus geen mogelijkheid onbenut om me mijn werk (want dat is het) onmogelijk te maken.

Nu maak ik me met stukjes als deze natuurlijk bepaald niet geliefd. Ik hou de hoofdrolspelers spiegels voor en ben meer van achter het nieuws omdat ik graag probeer te achterhalen hoe de politieke gerechten die in de raadszaal worden opgediend in de keuken van de gemeente worden klaargemaakt. Wat dat betreft ben ik de tegenspeler van Pieter de Lange, die gehaktbal van een NHD-journalist. Een kritisch woord zal je bij hem niet lezen. Soms denk ik dat niet het NHD, maar de gemeente betaalt voor zijn stukjes. Een van zijn meer opvallende prestaties was de verslaggeving van de inspraak rond de fusie met de gemeente Zeevang. Daar schreef hij buitengewoon enthousiaste en veel te positieve stukjes over. Mensen die de krant lezen weten natuurlijk niet dat de man in Zeevang woont, een groot voorstander van de fusie is en de gemeente Edam-Volendam altijd graag ter wille is. Hij mag dan een broodschrijver en betaald journalist zijn, maar de noodzakelijke kritische begeleiding van het politiek gebeuren laat hij liever over aan mensen die hun nek durven uit te steken. Om die houding te rechtvaardigen vindt hij mijn bijdrage aan de democratie ‘onfatsoenlijk’ vanwege mijn neiging om de dingen bij de naam te noemen. Daarom vind ik hem een gehaktbal. Democratie kan niet bestaan zonder een kritische pers. Daar is Pieter de Lange niet van. Er is nauwelijks onderscheid tussen wat hij schrijft en wat de afdeling Voorlichting van de gemeente zou doen.

Zo’n man laat mij door D.K.W.Hendriks van de perstribune sturen. Mij levert het weer een aardig stukje op. Het geeft me de mogelijkheid om te laten zien hoe zelfs een journalist op een autoritaire manier meewerkt aan het gemeentelijk beleid om mij het werk onmogelijk te maken. Daarom is hij, en ik herhaal het nog maar eens weer, volgens mij een gehaktbal.

Hoe wethouder Kes de gemeenteraad van Edam-Volendam schaakmat zette

 KLADBLOK EXTRA                                                                

De koningin wint

In de gemeente Edam-Volendam speelt een politiek heikel onderwerp. Dat wordt veroorzaakt omdat de gemeente een parkeerplein in het centrum van Volendam volledig autovrij maakte. De winkeliers in de omgeving van het plein protesteerden daar tegen. Niet ten onrechte. De afgevaardigde van het MKB de heer Paul Kok, kwam gisteravond in de raadsvergadering nog eens uitleggen dat parkeerplaatsen in de directe omgeving van winkels goed zijn voor de omzet. In de economisch moeilijk tijden, zoals nu, weegt dat extra zwaar. Dat parkeerterrein moest leeg worden gemaakt omdat wethouder Maris Kes plannen heeft met het centrum. Vooruitlopend daarop moest een leeg plein  de bewoners alvast laten wennen aan de nieuwe door haar beoogde situatie en had ze daarmee een slag binnen zonder dat daar een directe noodzaak voor was. Ik verzin dat niet. Het is me verteld door iemand die ik wel ‘zeer ingewijd’ kan  noemen.

Als tegemoetkoming aan de winkeliers werd een klein permanent plekje voor twaalf te parkeren auto’s, waaronder plekken bestemd voor invaliden, op het verder lege plein, toegestaan. Om u het verdere verhaal gemakkelijk te kunnen laten volgen noem ik ze ‘zomerplekken’.

Omdat de visie voor de centrum-ontwikkeling nog lang niet klaar was en het plein maar troosteloos leeg staat, voerden de winkeliers actie om het parkeren buiten het toeristenseizoen toe te staan. In de vergadering van de gemeenteraad in januari 2013 werd dat door de gemeenteraad akkoord bevonden, al was dat zeer tegen de zin van de wethouder en het altijd al auto-onvriendelijke GroenLinks. Via een motie droeg de gemeenteraad het college op om gedurende de wintermaanden (oktober t/m april) naar de oude situatie terug te brengen. Winkeliers natuurlijk blij. Al viel er wel een wethouder in relatie met dit onderwerp.

De te herstellen oude situatie zou met ingang van oktober dit jaar moeten ingaan. Maar er is nog helemaal niets gebeurd.  Ik kan geen stap doen laat de wethouder weten, want alle betrokkenen zijn samen niet tot overeenstemming kunnen komen. De wethouder is een vakvrouw als het op Ruimtelijke Ordening aankomt, maar ze is ook een doortrapt schaakster en krijgt graag haar zin. Ze had bedacht dat de motie niet repte over de zomerplaatsen. Dat liet ze de gemeenteraad al begin februari weten. Wat haar bedoeling daarmee was, werd de gemeenteraadsleden kennelijk niet helemaal duidelijk. Ze interpreteerde de motie ook zo dat ook andere dan belanghebbenden als betrokkenen bij het herstelplan betrokken moesten worden, bijvoorbeeld ook de omwonenden rond dat plein. Dat was niet helemaal de bedoeling van de gemeenteraad. De VVD benadrukte bij monde van Emile Karregat nog maar eens dat de motie alleen maar beoogde om voor de wintermaanden de oude situatie te herstellen en dat verder besluiten zouden moeten worden genomen in het kader van de toekomstige planvorming voor het centrum. Maar de VVD was de enige partij die het in dit geval nog op een rijtje had.

De wethouder startte in April met de inspraak. Kennelijk hadden de particuliere bewoners langs het plein lucht gekregen van het feit dat er viel te onderhandelen over het voortbestaan van de zomerplaatsen  én over het aantal plaatsen dat zou terugkomen. Die bewoners kwamen daardoor in een bevoorrechte onderhandelingspositie en dreven de winkeliers tot wanhoop. Het aantal terug te komen parkeerplaatsen werd steeds kleiner en de zomerplaatsen dienden definitief te verdwijnen. Iedere keer als er overeenstemming leek te zijn, bleek dat achteraf weer anders uit te vallen.

Gisteravond heeft de gemeenteraad in meerderheid besloten dat er maar een beperkt aantal plaatsen mag terugkeren en dat de zomerplaatsen definitief tot het verleden behoren. Zo werkt de democratie. Maar werkt die wel goed?

De inbreng van VD|80 was het meest opmerkelijk. Ze bleven er maar op hameren dat de omwonenden naast de winkeliers ook rechten hebben. Die inspraakrechten hadden ze van hun VD|80 wethouder gekregen. Het klinkt aardig, maar die stelling is volstrekt misleidend. Als het over het centrumgebied gaat waar heel veel winkels zijn, gaat dat ook over een gebied waar de hele bevolking bij betrokken is. De vele bezoekers van het centrum zijn eveneens direct betrokkenen en een heel groot deel daarvan stelt het op prijs dat er dichtbij winkels parkeergelegenheid is. In het centrum van Volendam bestaat daar bovendien een tekort van. Met die groep, waaronder invaliden en mensen die mobiele beperkingen hebben werd volstrekt geen rekening gehouden.

De sluwe wethouder heeft haar mogelijkheden goed uitgespeeld. De winkeliers hadden de steun van de VVD en Lijst Kras. Onder deze grote groep, hun familieleden, klanten zullen er vele zijn die het betreuren dat de  Volendamse partijen CDA en VD|80 om politieke redenen de wethouder steunden. Wat mij betreft deze keer om de verkeerde reden. De teleurstelling zal ze veel stemmen gaan kosten. Dat is het risico van coalitiepartijen en een wethouder die niet van verliezen houdt.

Dan is er ten slotte nog het probleem dat de gemeente in de berichtgeving over deze kwestie en nogal afwijkende lezing van de gang van zaken heeft dan de winkeliers. Je zou kunnen zeggen dat ze het wel heel erg in hun eigen voordeel hebben uitgelegd. Dat is dan weer heel ondemocratisch. Het muisje zal wel een staartje krijgen

Kan een fusie met Zeevang nog worden voorkomen?

KLADBLOK

   Is VD|80 de enige partij met wantrouwen?                                                                 

De Provincie Noord-Holland heeft net laten weten dat een fusie met andere provincies onbespreekbaar is. Dat zou kunnen betekenen dat ze veel oog en begrip zal kunnen hebben voor de bezwaren die onder de bevolking van Edam-Volendam leven tegen de voorgenomen fusie met Zeevang als ze daar over moet beslissen. Bij fusies gaat er iets verloren van de eigen identiteit en van baas zijn in eigen huis.

Het college van B&W van Edam-Volendam begaf zich niet in dat soort afwegingen en meldde de gemeenteraad en de bevolking dat Zeevang financieel gezond was en de bevolkingsopbouw overeen kwam. De gemeenteraad had zijn twijfels over de cijfers, maar ging er mee akkoord dat een keuze aan de bevolking zou worden voorgelegd. Daar zijn verkiezingen of een referendum natuurlijk de ideale vorm voor. Dat ging men echter wijselijk uit de weg. Stel je voor dat er een ongewenste uitkomst zou komen. In plaats daarvan werden inspraakavonden georganiseerd waar je niet kon inspreken en werd er een telefonische enquête onder een beperkt aantal inwoners gehouden die voorgeprogrammeerde vragen mocht beantwoorden. Ja, zo kan ik het ook. Een uitslag van die telefonische enquête heb ik in de media niet aangetroffen.  Heb ik iets over het hoofd gezien? Op de website van Edam-Volendam kon ik allerlei informatie vinden, maar al weer die uitslag van de telefonische enquête niet.

Persoonlijk ben ik niet zo’n voorstander van een fusie. Als er noodzaak tot samenwerking is, zijn er allerlei organisatorische oplossingen denkbaar die een fusie overbodig maken. Mijn bezwaren heb ik onder meer uiteengezet in het stuk “Boer zoekt vrouw” (http://www.groot-waterland.nl/2012/10/26/boer-kiest-vrouw/ ).  Daarin heb ik gewaarschuwd dat er een voldoende overzicht van de financiële situatie ontbrak. Dat was niet ten onrechte. De gemeenteraadsfractie VD|80 die op 28 juni van dit jaar nog met voorbehoud (voor de ingangsdatum) vóór stemde, publiceerde in de NIVO van 10 juli, dus kort daarna, een alarmerend stuk over de financiële situatie van fusiepartner Zeevang. De partij spreekt zelfs van wantrouwen in de fusiepartner, nu gebleken is dat deze voorafgaande aan de fusie nog forse investeringen heeft gedaan. Hadden ze dat al vóór hun instemmend besluit in de gemeenteraad kunnen weten. Ze schrijven dat het een verrassing was voor iedereen, maar dat is aantoonbaar een smoes die moet verklaren waarom ze zich (en dat geldt niet alleen voor VD|80) een rad voor de ogen heeft laten draaien.

In het verleden heb ik altijd gepleit voor een fusie van Zeevang met Purmerend als meest logische oplossing. Daar ben ik nog steeds voor en die oplossing is nog niet volledig uit zicht. Het fusiebesluit komt in een bezwaarfase en ik denk dat vooral de inwoners van Volendam die mogelijkheid met beide handen moeten aangrijpen. Ze hebben meer te verliezen dan te winnen bij een fusie. De stemming in Volendam is ook overwegend tegen een fusie. Als er een handtekeningenactie zou worden georganiseerd, vermoed ik dat zeker 80% van de stemgerechtigde bevolking zich tegen een fusie zal uitspreken. De partijen die hen in de gemeenteraad vertegenwoordigen hebben het er dus mooi bij laten zitten.

Er zijn tal van bezwaren denkbaar. Op de eerste plaats procedureel. Klopte de voorinformatie of is die gepimpt?, Was het onderzoek onder de bevolking via inspraakavonden en een telefonische enquête voldoende representatief? Is de bevolkingsvoorlichting voldoende en juist geweest? Is er sprake geweest van informatiemanipulatie? Bij deze vraag denk ik onder meer aan een juichend artikel in het NHD waarin verkondigd werd dat de bevolking van Volendam vóór de fusie zou zijn terwijl er vooral lege stoelen waren op die inspraakavond. Zo kunnen er nog heel wat meer vragen worden gesteld. Het liefst zou ik zien dat daar deskundigen bij worden ingeschakeld die duidelijk kunnen aanwijzen waar de tekortkomingen hebben gelegen.

Bij mij bestaat de indruk dat de bevolking de fusie is ingerommeld en dat men daarbij vooral heeft gekeken naar welke voorstelling van zaken en welke procedure een gunstige uitslag kon bewerkstelligen.

Wat de rol van de gemeenteraad bij het fusiebesluit is geweest, is geheel onduidelijk. Als ik het zou moeten verklaren komt alleen maar de gedachte boven dat ze zich verplicht voelde om met een fusie in  te stemmen (druk van het college en de provincie?) en daar tamelijk naïef  mee is omgegaan. Bevolkingsbelangen zijn in mijn ogen lichtvaardig verkwanseld. Je zou zelfs de vraag kunnen stellen of er in de gemeenteraad wel voldoende kwaliteit zit die bij zo’n belangrijk besluit nodig is.

Het is nog niet te laat. Maar er is wel de nodige inspanning noodzakelijk om een ongewilde fusie te voorkomen.  De bevolking heeft het laatste woord en kan daarvoor de voorgeschreven inspraak benutten. De Provincie en later de Tweede kamer zullen nog hun goedkeuring moeten hechten aan de voorgenomen fusie. Daar liggende kansen.

Fusie met Zeevang en kiezersbedrog met knollen en citroenen

                                                                

Uiteindelijk stemde op 28 juni 2013 alleen de fractie van VD|80 tegen de fusie met Zeevang. Maar dat was nadat ze had uitgerekend dat ze dat veilig kon doen. Het zou het fusiebesluit niet in gevaar  brengen. Een bepaalde stem uit brengen om electorale redenen is kiezersbedrog en in dit geval was dat maar al te duidelijk. De eigen wethouder stemde in het college gewoon vóór de fusie zodat het college eensgezindheid kon uitstralen.

Kort nadat het fusiebesluit was genomen, mede omdat de financiële situatie van Zeevang zo gezond en stabiel was, kwam de aap uit de mouw. Zeevang is bijna failliet. In de NiVo van 10 juli 2013 huilt VD|80 daar krokodillentranen over –het structureel tekort in Zeevang bedraagt vanaf 2014 ruim een half miljoen- maar lijkt dat vooral te doen omdat een uitstel van de fusie haar om andere redenen erg goed uitkomt.

Alle  geruststellende rapporten  ten spijt, was het te voorzien dat Zeevang belang had bij een fusie omdat ze het zelf financieel niet lang zou redden. Dat onze gemeenteraad desondanks met een fusie heeft ingestemd, kan ik tot op de dag van vandaag volstrekt niet begrijpen. Uiteindelijk zal het fusiebesluit in de toekomstige jaren alle inwoners van de gemeente geld gaan kosten, terwijl de lasten van de inwoners van Zeevang omlaag zullen gaan.  Handige jongens daar in Zeevang, die namen na het fusiebesluit nog even gauw een besluit voor een multifunctioneel centrum dat vele miljoenen gaat kosten en trokken ook nog even een half miljoen uit voor een kunstgrasveld ten behoeve van de voetbalvereniging Kwadijk. De armlastige boerenbruid kan nu nog eigenhandig besluiten waar de bruidegom straks voor op moet draaien.

Edam-Volendam gaat dezelfde situatie tegemoet als Monnickendam. Dat fuseerde met het armlastige Broek in Waterland en heeft nu zelfs geen geld meer voor een behoorlijke bibliotheek. Een bestuursdeskundige die ik sprak had niet zo veel op met het financiële verhaal. Wat hem vooral zorgen baarde was vooral de bestuurlijke verdunning. Zijn vrees is dat Zeevang met zijn kernen zo veel bestuurlijke aandacht zal opeisen dat het ten koste zal gaan van de kernen Volendam en Edam. Dat is een reële vrees. Zo ging het ook met Monnickendam nadat het de gemeente Waterland werd. De bestuurlijke aandacht verdelen over heel wat meer kernen terwijl het aantal wethouders niet groter wordt levert een eenvoudige rekensom op. Bestuursverdunning gaat ten koste van de kwaliteit en detailaandacht.

Ons gemeentebestuur droomt al van een groot Waterland en over huisvesting met haar staf in het representatieve  en historische voormalige onderkomen van de Uitwaterende Sluizen. Dat is nog geen gelopen race want anders dan VD|80 bij het fusiebesluit, is het CDA in zowel de fractie als via haar wethouder in het college tegen het betrekken van die oude panden.

Het fusiebesluit valt nog wel uit te stellen als het de ingangsdatum betreft. Het besluit zelf valt niet meer terug te draaien. Hoewel VD|80 financiële redenen geeft om het fusiebesluit uit te stellen is dat niet de werkelijke reden. Zeevang zal niet meer in staat zijn om haar financiën structureel op orde te krijgen, dat moeten we dus maar accepteren. De werkelijke reden voor VD|80 en ook andere partijen zijn van electorale aard. Volgend jaar, in 2014, zijn er gemeenteraadsverkiezingen. Als de fusie eenmaal een feit is dienen er weer nieuwe gemeenteraadsverkiezingen te komen. Daartussen zijn er nog Provinciale verkiezingen (2015), gevolgd door Tweede kamerverkiezingen in 2016. Drukke tijd voor al die partijen die in de gemeente, de provincie en landelijk aan de slag moeten. VD|80 heeft daar als plaatselijke partij helemaal geen last van. Die heeft alleen maar rekening te houden met gemeenteraadsverkiezingen. Volgens VD|80 zijn er daar drie van als er per 1 januari 2016 gefuseerd wordt. Een rekensom die ik niet helemaal kan volgen.

Het is mij niet geheel duidelijk waarom VD|80 de feitelijk fusie nog met een jaar wil uitstellen. Ligt dat aan de omstandigheid dat bij een fusie per 2016 Edam-Volendam zowel de Provincie als Zeevang toestemming moet vragen voor grote investeringen? VD|80 noemt in haar artikel het Tase-terrein, de derde ontsluitingsweg, de nieuwe turnhal  en de nieuwe Seinpaal (en niet de herstructurering van het dorpshart). Het lijkt er dus op dat VD|80 meer tijdsruimte claimt voor die investeringen. Dat kan ik volgen. Nadat Zeevang slagvaardig nog voor september twee grote projecten in gang heeft gezet, mag Edam-Volendam ook wel tijd worden gegund om vóór de fusie nog een paar slagen te maken.

We krijgen dus binnenkort (17 oktober a.s. ) een interessante discussie van tactische aard. Jammer dat we bij de strategische discussie ons knollen voor citroenen hebben laten verkopen. Wie het beeld daarvan via Pieter de Lange in het NHD heeft gevolgd, kan weten dat het niet alleen Zeevang is geweest die knollen voor citroenen heeft verkocht. Met steun van fusiepropagandist Pieter de Lange van het NHD heeft de gemeente Edam-Volendam haar bevolking bepaald niet het volle pond gegeven en de breed levende bezwaren tegen de fusie handig weggemasseerd en aan het publieke oog onttrokken.

Bij de volgende gemeenteraadsverkiezingen moeten we in het stemhokje dus maar weer eens bedenken dat het volk de regering krijgt die het verdient. Daarom ben ik ook een voorstander van een gekozen burgemeester. De huidige is al weer op weg naar de volgende fusie

Peter Louter

KLADBLOG Opsporingsbericht (2)

`    

                                                                   

   

       Betreft verdachte: Piet Groot-Waterland

       Omdat de afdeling ‘balkjes’ op herhalingsoefening is was het helaas niet mogelijk een balkje over de profielfoto te plaatsen. U wordt verzocht  bij verspreiding van dit bericht het balkje handmatig toe te voegen.

      Aard misdrijf: Piet Groot-Waterland wordt gezocht in verband met de verdenking dat hij leiding geeft aan een bende die zich onder meer bezig houdt met het verduisteren en manipuleren van nieuwswaardige informatie ten nadele van de bevolking van Volendam als rechthebbenden op dat nieuws via de nieuwssite: 

       Plaats delict: http://www.groot-waterland.nl/

     Nadere informatie: Piet Groot-Waterland wordt er onder meer van verdacht dat hij zich laat beïnvloeden vanwege het verkrijgen van gunsten, dan wel door de dreiging van het nalaten van gunsten, om valse informatie te verspreiden die een ongunstig en onjuist beeld schept van informatieverstrekkers die niet goedgekeurd zijn door de afdeling Voorlichting van de gemeente Edam-Volendam, voorts voor het weren van informatie uit het door zijn onderneming geleide website welke zich ten onrechte uitgeeft voor een onafhankelijke en objectieve nieuwsvoorziening.

     Onderzoeksresultaten: dankzij de aangiftes van veel informanten is gebleken dat Piet Groot-Waterland als beheerder en eigenaar van een nieuwssite aangeboden informatie weigert of verwijdert, door anderen aangeboden informatie bewerkt, reacties verwijdert of bewerkt met als doel een gunstig beeld te scheppen van het doen en laten van het gemeentebestuur van Edam-Volendam dan wel zijn  eigen politieke doeleinden. Hij is daarbij uiterst selectief in het toelaten van reacties. Hij laat toe dat kritische reageerders belachelijk worden gemaakt en verwijderd reacties waarin bestuurders van de gemeente belachelijk worden gemaakt. Deze webbeheerder laat toe dat in reacties op gebeurtenissen wordt opgeroepen tot geweld. Als je hem er op aanspreekt komen de smoezen. (geen tijd om te modereren / het is een ongelukje)of uitspraken als: "Dit is nu eenmaal internet" of "Moet kunnen" of zelfs: "Vrijheid van meningsuiting". Citaten van reacties op de website in dit verband onder meer: “Gewoon vingers afknippen en terugtrappen naar het land van herkomst.”; “Knietjes even stuktrappen.. Volgende week beginnen ze weer opnieuw ..”; Verzuipen in de haven?. De hypocrisie en nieuwsmanipulatie van verdachte Piet Groot-Waterland blijkt onder meer dat hij een omschrijving van een wethouder als Queen Kes, niet acceptabel vindt.

Een van de bewijzen die door de speciale onderzoekscommissie zijn verzameld betreft een getuigenis van Mervrouw en gemeenteraadslid  Janneke Rijpstra die niet heeft terug gedeinsd voor haar burgerplicht en het risico heeft genomen haar bevindingen op het terrein van nieuwsmanipulatie door verdachte publiek te maken.

   Arrestatie-informatie: bij het signaleren van verdachte wordt verzocht de autoriteiten te informeren. Voorts wordt iedereen die nadere kennis draagt van feiten en omstandigheden waarvan betrokkene of zijn trawanten wordt verdacht, deze te melden bij het bevoegd gezag. Een burgerarrest wordt nadrukkelijk ontraden. Betrokkene kan gewapend zijn met joystick, geheugenstick of muis van hardstaal.

   Delict-informatie: het opsporingsonderzoek richt zich met name op schendingen van de grondwetsartikelen 7.1, 7.2 en 7.3, Voorts kan het schending betreffen van artikel 10 van de Ervm

Disclaimer: dit opsporingsbericht is uitgegeven door de 'speciale onderzoekscommissie’ die belast is met het opsporen van censuur en of aanzetten tot censuur' en dient overeenkomstig te worden gelezen.

 

   

`      

KLADBLOG

'Opsporingsbericht'                                            

                                                                      

                                           

                                               

           

       Betreft verdachte: Pius Nivo en trawanten

       Door een technische storing is het gebruikelijke balkje helaas weggevallen, u wordt verzocht    

       bij verspreiding van dit bericht het balkje handmatig toe te voegen.

      Aard misdrijf: Pius Nivo wordt gezocht in verband met de verdenking dat hij leiding geeft aan een          bende die zich bezig houdt met het verduisteren van nieuwswaardige informatie ten nadele van de bevolking van Volendam als rechthebbenden op dat nieuws en van het mogelijk ondervalse voorwendselen verkrijgen van abonnementsgelden.

     Nadere informatie: Pius Nivo wordt er onder meer van verdacht dat hij zich laat beïnvloeden vanwege het verkrijgen van gunsten, dan wel door de dreiging van het nalaten van gunsten, om valse informatie te verspreiden die een ongunstig en onjuist beeld scheppen van informatieverstrekkers, voorts voor het weren van informatie uit het door zijn onderneming uitgegeven advertentieblad dat zich ten onrechte uitgeeft voor een weekkrant waarvoor de onderneming uit zelfverrijking onder valse voorspiegelingen abonnementsgelden verwerft. Abonnementsgelden worden gevraagd onder het mom dat dergelijke bijdragen de onafhankelijke nieuwsgaring garanderen. Het nauwlettend volgen van de redactionele inhoud van de krant heeft in dat opzicht echter niet tot de conclusie kunnen leiden dat van een onafhankelijke nieuwsbrenging sprake is. Het weren van aangeleverd nieuws betreft vooral kritische berichtgeving over het college van Edam-Volendam en in het bijzonder alles wat de politieke partij VD|80 onwelgevallig is. Dat leden van VD|80 deswegen de NIVO thuis bezorgd krijgen zonder abonnementsgeld te betalen is door onderzoek nog niet bevestigd kunnen worden. Het onderzoek naar dit onderwerp en andere aangelegenheden wordt nog voortgezet.

   Arrestatie-informatie: bij het signaleren van verdachte wordt verzocht de autoriteiten te informeren. Voorts wordt iedereen die nadere kennis draagt van feiten en omstandigheden waarvan betrokkene wordt verdacht, deze te melden bij het bevoegd gezag indeze. Ook informatie over personen die al dan niet door het verlenen van gunsten of het nalaten van gunsten verdachte(n) hebben aangezet tot het mogelijke misdrijf waarnaar onderzoek wordt verricht wordt door het in deze bevoegd gezag zeer op prijs gesteld. Een burgerarrest wordt nadrukkelijk ontraden. Betrokkene kan gewapend zijn met een camera of een huilebalkje.

   Delictinformatie: het opsporingsonderzoek richt zich met name op schendingen van de grondwetsartikelen 7.1, 7.2 en 7.3, Voorts kan het schending betreffen van artikel 10 van de Ervm

  Disclaimer: dit opsporingsbericht is uitgegeven door de 'speciale justitiecommissie die belast is met het opsporen en of aanzetten tot censuur' en dient overeenkomstig te worden gelezen.

 

   

Werken er leugenaars bij de Redactie "Nivo"

het leugenbankje op de Dijk

Werken er leugenaars bij de redactie van de Nivo

Je hebt van die dagen en dit was er een van. Maandag kreeg ik per mail een artikel van Wim Keizer dat hij aan de NIVO had aangeboden. Vanmorgen kreeg ik bericht van hem dat de NIVO het artikel had geweigerd. De redactie heeft in een kort artikel in de NIVO van 2 oktober 2013 de weigering gemotiveerd. Nou ben ik net een paar dagen terug van lang weg geweest, dus ben ik maar in de oude NIVO's gedoken om de geschiedenis in beeld te krijgen.

Leugen 1?

Keizer heeft al twee keer eerder een artikel aan de NIVO aangeboden over de problematiek rond het winkelhart. Deze artikelen zijn geplaatst. Het derde artikel is geweigerd omdat: "het weer een artikel met dezelfde strekking is over internetverkoop en minder verkoop in winkels" Die onderwerpen, internet etc., komen in dit derde artikel echter nauwelijks aan bod. Dat is ook logisch want het derde artikel van Keizer reageert op de informatie en de beschuldigingen uit de reactie die wethouder op de eerste twee artikelen van Keizer schreef.

Je vraagt je af of de redactie het derde artikel wel heeft gelezen, want anders zouden ze dat argument niet kunnen gebruiken. Het derde artikel belicht de situatie vanuit een heel andere achtergrond dan de eerste twee en is daarom een uitstekend vervolg op de eerste twee artikelen. Als ze het derde artikel wel hebben gelezen kan de conclusie geen andere zijn dan dat ze over de inhoud liegen.

Leugen 2?

Het tweede argument van de NIVO is: dat "Wim Keizer door de wethouder (Kes) in haar reactie is uitgenodigd om eens te komen praten over de voorgenomen plannen". De redactie vindt dat Keizer daar maar op moet ingaan in plaats van steeds maar te herhalen waar eigenlijk niemand iets mee op schiet. Wie de reactie van de wethouder in de NIVO leest treft daarin het geheel geen uitnodiging van de wethouder aan. Eigenlijk beschimpt ze Keizer en zet hem neer als iemand die achterloopt en niet constructief is. Het derde artikel van Keizer is dan ook een verweer tegen die beschuldigingen, bovendien doet hij in zijn derde artikel voorstellen die beslist constructief kunnen worden genoemd.

De redactie komt dus met een argument dat niet overeenstemt met de feiten. Er is helemaal geen sprake van een uitnodiging tot gesprek. Ik moet aannemen dat de redactie van de NIVO ook de reactie van de wethouder niet goed heeft gelezen. Als ze dat wel zou hebben gedaan zijn de beweringen van de redactie immers gebaseerd op welbewuste leugens. Dat zijn bovendien dan leugens die de NIVO-lezer op het verkeerde been zetten door onjuiste informatie te verstrekken.

Ondertussen

Waarschijnlijk hebben ze het wel goed gelezen. Dat valt af te leiden uit een mail die Keizer op maandagmorgen van Pius Schilder kreeg. Daarin staat:  "Hallo Wim, Kun je even aangeven wie dit artikel geschreven heeft." 

Een rare vraag natuurlijk, want die gaat er van uit dat Keizer zijn naam onder een artikel gezet zou hebben dat hij niet zelf heeft geschreven.De geschiedenis wekt het vermoeden dat de redactie van de NIVO het derde artikel van Keizer, wellicht voor een weerwoord, aan de wethouder heeft voorgelegd.Ze zou de redactie hebben kunnen laten weten dat publicatie haar onwelgevallig is.
Het derde artikel van Wim Keizer werd vandaag 2 oktober 2013 wél geplaatst op de site van Piet Reijers www.groot.waterland.nl Merkwaardigerwijs heeft de beheerder het weer snel weggehaald. Is het gek dat je dan gaat afvragen wat er aan de hand is en welke krachten er bezig zijn om de verspreiding van voor het gemeentebestuur onwelgevallig nieuws te voorkomen. Deze geschiedenis staat niet op zichzelf. In mijn persoonlijke ervaring speelt de afdeling voorlichting van de gemeente bij dit soort gevallen nogal eens een actieve rol.

Wat nu?

Eigenlijk zou de redactie van de NIVO met het schaamrood op de kaken volgende week moeten berichten dat ze te haastig zijn geweest en het derde artikel van Keizer niet juist hebben beoordeeld. Het zou alsnog geplaatst moeten worden. De belangrijkste reden daarvoor is dat het artikel informatie bevat die voor de lezers van de NIVO van belang is. Dat belang zou bij de redactie van de NIVO bovenaan dienen te staan.

Nu sluit de serie artikelen met de reactie van de wethouder die als laatste het woord heeft. Het zou veel gelukkiger zijn geweest als die afsluiting met het derde artikel van Keizer was gebeurd. Dan had de redactie kunnen zeggen: discussie gesloten omdat alle voors en tegens aan de orde zijn geweest. Een excuus aan Keizer is op zijn plaats. 

Ongeluk of dieptepunt?

Het kan een betreurlijk ongeluk zijn geweest. In haast gebeuren die dingen. Het valt echter niet uit te sluiten dat de NIVO-redactie de wethouder ter wille is geweest en een kritiek op haar beleid uit de NIVO-kolommen heeft weggehouden. Ik ben wantrouwig genoeg om dat niet uit te sluiten.

Deze gebeurtenis heeft in één klap een einde gemaakt aan het gewenningsproces om na zo veel maanden weer thuis te zijn. Een versneld gewenningsproces omdat deze geschiedenis me weer terug brengt bij wat me tot mei 2013 bezig hield. Ik was bezorgd over de wijze waarop de gemeente met informatie omgaat. Ik was bezorgd omdat ik het vermoeden had dat de gemeente de nieuwsmedia sterk onder druk zetten om kritische inhoud te vermijden. Wie naar de tegenwoordige NIVO of de website van Piet Rijers kijkt ziet weinig anders dan oppervlakkig nieuws.

Democratie kan alleen functioneren als er kritische mediareacties zijn. Zonder die kritiek verloopt de democratie en kunnen bestuurders zich steeds meer vrijheden permitteren zonder op de vingers te worden getikt. Die vrijheid van meningsuiting in onze gemeente is langzamerhand op de tocht komen te staan. Dat is mede te wijten aan de gemeenteraad die nog te veel voor zoete koek slikt en zich met smoezen en gelegenheidsargumenten van het college regelmatig laat verleiden om het standpunt van het college voor zoete koek te slikken. De media laten het afweten. Hopelijk weet de gemeenteraad als hoeder van het algemeen belang en de vrije meningsuiting als zegel op de democratie, de ontwikkelingen ten goede te keren.

Actie is nodig

De gebeurtenissen van vandaag hebben we weer met één klap bij de les gebracht. Ik ga proberen er wat aan te doen. Landelijke publiciteit over de gang van zaken hier is een van de dingen die nodig zijn om alle betrokkenen te laten beseffen dat de democratie niet het speeltuintje van bestuurders die niet op hun vingers willen worden gekeken,is

Censuur in Volendam

                                   

Het is bedroevend om te zien dat nieuwsmedia in Edam-Volendam onder druk van de gemeente beleidkritische bijdragen weigeren. Deze keer trof dat een artikel van oud-raadslid Wim Keizer. Ik denk dat het een belangrijk artikel is en plaats het daarom ook hier. De lezer kan voor zichzelf nagaan of plaatsing door de nieuwsmedia op terechte geweigerd is.

Lezers die schrijven Buiten verantwoording van de redactie.

Reactie op mening van wethouder Marisa Kes (VD/80)

Leeg winkelcentrum en winkels straks ook in Volendam? (deel 3)

Op 4 september en 25 september 2013 publiceerde de NIVO artikelen van mijn hand over het plan van wethouder Kes om de Oude Kom grootschalig te verbouwen. In de Nivo van 25 september 2013 heeft zij een reactie op deze artikelen geschreven. In het navolgende zal ik aantonen dat wethouder Kes in haar reactie op tal van punten een onjuiste voorstelling van zaken geeft. Daarnaast zal ik aantonen dat het de wethouder niet te doen is om een open visieontwikkeling. Voor haar ligt al lang vast dat er 4500 m3 winkeloppervlakte moet komen en dat er een parkeergarage met 700 parkeerplekken dient te komen. Voor inspraak is er dan ook nog ruimte voor bijzaken.

Wethouder Marisa Kes (VD/80) geeft onjuiste voorstelling van zaken rondom het plan ‘winkelhart’ in de Oude Kom (Zeestraat)

Wethouder Kes begint haar reactie met het weergeven van de positie van de gemeenteraad. Daarbij verzwijgt ze het nodige. Een aantal maanden geleden heeft de wethouder haar plannen voor een grootscheepse verbouwing van de Oude Kom aan de gemeenteraad voorgelegd. Die plannen werden daar letterlijk afgeschoten. De VVD vond dat haar plannen al veel te ver uitgewerkt waren en dat er te weinig ruimte over was gebleven om naar alternatieve oplossingen te kijken. Andere partijen vielen de VVD bij. De fractie van de PvdA liet weten dat de wethouder eigenlijk 15 jaar te laat was. Haar plannen hielden geen rekening met het inmiddels gewijzigde koopgedrag via internet en zij hield bij de bevolkingsaantallen geen rekening met de voorziene afname van de bevolking na 2020. Alleen haar eigen partij VD|80 o.l.v. fractievoorzitter Johan Koning steunde haar eigen wethouder onverkort en tussen alle terecht kritische geluiden nam VD|80 een uitzonderlijke positie in door geen enkele kritiek te laten horen. In die vergadering was wethouder Kes een slechte verliezer. Ze verweet de gemeenteraad haar kritische houding en beweerde dat dit kwam omdat er zoveel toehoorders (tientallen woedende ondernemers en bewoners) op de publieke tribune zaten.

Onjuiste voorstelling van zaken van de opdracht van de gemeenteraad alsmede over de ingreep in de Oude Kom en bevolkingscijfers

Ik heb de plannen megalomaan (aan grootheidswaanzin lijdend) genoemd en wethouder Kes bestrijdt dat. Ze doet dat door een uitgebreide rekensom waaruit moet blijken dat het maar om 4,5% extra winkeloppervlakte bij een groei van 5% van de bevolking gaat. Dat mag waar zijn, maar toch is dat een misleidend argument. Het wordt immers een geheel ander en veel groter percentage, minstens 25% denk ik,  als je het afzet op het in de Oude Kom aanwezige winkeloppervlak en dan houd ik nog niet eens rekening met de door de wethouder gewenste ondergrondse parkeergarage van 700 plaatsen. Als je het zo bekijkt gaat het centrum van de Oude Kom voor twee jaar gigantisch op de schop. Goochelen met cijfers wordt meestal gedaan om de aandacht voor wat werkelijk staat te gebeuren af te leiden en dat doet de wethouder hier. Hetzelfde geldt voor haar bevolkingscijfers. Die zijn volgens haar op Volendam met vijf procent gegroeid. Dat komt door de ontwikkeling van Broeckgouw en daar is een enorme VOMAR-super gekomen die ongetwijfeld knabbelt aan de omzetten van bestaande food-retailers. . De wethouder verdedigt haar plannen echter met een verwijzing naar het feit dat een deel van de non-food aankopen buiten het dorp wordt gedaan. Ze wil dat deel terugbrengen. Dat is geen logisch verhaal.

Daling aantal geboorten meer dan 40%

Vijf procent extra bevolkingsgroei betekent hogere omzetten voor de non foodsector in onze gemeente. Die is welkom want er staan nog steeds geen rijen wachtenden voor de winkeldeur. Als je cijfers gebruikt, mag je dat niet selectief doen. Ik heb daarom een eenvoudige vraag voor wethouder Kes. Onderzoek eens hoe groot de non-food sector is in twintig vergelijkbare gemeenten met een omvang van plm. 20.000 inwoners en ga na hoe groot het aandeel is van aankopen buiten de eigen gemeente. Het zou wel eens kunnen , en dat verwacht ik eigenlijk, dat Volendam een gunstige uitzondering zal blijken te zijn als het gaat om trouw aan de eigen winkeliers (food en nonfood). Ik heb nog een andere vraag voor de wethouder. Laat ons eens zien hoe de bevolkingsprognoses op lange termijn er uit zien. Heeft de PvdA gelijk dat het aantal inwoners vanaf plm. het jaar 2020 (dat is al over 7 jaar) gaat dalen? De afgelopen 5 jaar is er sprake van een daling van het aantal geboorten van meer dan 40 %.

Gegadigden voor het nieuwe winkelcentrum

Wethouder Kes heeft te kennen gegeven dat winkels die gevestigd zijn in de Havenhof (Deen, Hema en Action) over meer ruimte willen beschikken. Dat moet mogelijk zijn in een nieuw aangepast plan met draagvlak. Kennelijk gaat het zo slecht nog niet als er behoefte aan uitbreiding bestaat. Die winkels zouden samen zo’n 2000 vierkante meter extra willen hebben. Dan blijft er 2500 m2 over voor andere gegadigden. De wethouder laat voorkomen dat de bezetting van het resterende winkeloppervlak nog helemaal open is. Daar heb ik echter mijn twijfels over. Ik vrees dat er hier sprake is van gebrek aan openheid. Ik vrees dat er zo’n gegadigde is die in feite de aanzet heeft gegeven tot de ontwikkeling van megalomane plannen om de Oude Kom te verbouwen. Ik heb geen bewijs, slechts aanwijzingen. Het grootste supermarktconcern van Nederland heeft belangstelling voor een vestiging in Volendam. Ze heeft daartoe al een poging ondernomen door haar oog te laten vallen op het oude pand van Veerman (Jamin) aan het begin van de Julianaweg. Bewoners in de omgeving daarvan hebben het kunnen tegenhouden.  Dat supermarktconcern staat er om bekend dat ze zich alleen maar ergens vestigt als er meer dan voldoende parkeerruimte aanwezig is en dat zou de verklaring kunnen vormen voor die enorme parkeergarage. Verder is het bekend dat de projectontwikkelaar waar wethouder Kes mee in zee is gegaan (WPM) vaak voor dat supermarktconcern werkt. Als mijn vermoeden juist is gaat het dus helemaal niet om uitbreiding van winkeloppervlakte ten behoeve van de non food (geen voedsel) sector. Ik zou de gemeenteraad willen aanraden om de wethouder op dit punt scherp en indringend te ondervragen zodat er duidelijkheid komt voor iedereen.

Topdown-aanpak (=organisatiestructuur waarbij het beleid e.d. vanuit de top wordt opgelegd)

Wethouder Kes is er al in geslaagd om het grootste deel van de winkeliers in de Oude Kom boos te maken. Tot nu toe zijn ze niet alleen genegeerd bij de plan-ontwikkeling. Ze zijn  ook door de reeds afgetreden wethouder Wim Runderkamp (Mepper) te kijk gezet als ‘halve garen’ omdat ze zich tegen de gang van zaken verzetten en met name ook tegen het autovrij maken van het Europaplein. Als je, zoals wethouder Kes van mening bent dat het dorpshart niet meer bruisend genoeg is, ligt het voor de hand dat je een allereerste gesprek begint met die winkeliers aldaar. Zij zijn bij uitstek deskundig en kunnen hun ideeën en behoeften uitstekend onder woorden brengen. De wethouder is echter los van iedereen zelf aan de slag gegaan met een projectontwikkelaar die duidelijk geen enkel verstand heeft van de winkelcultuur op Volendam. Zij zadelde de ondernemers op met verkeers- en parkeerproblemen zonder oplossingen.  Die projectontwikkelaar heeft een plan bedacht zonder de winkeliers erbij te betrekken. Dat is onverstandig en ook niet verwonderlijk dat die winkeliers in opstand zijn gekomen. Ze moeten leven van hun winkel en de tevredenheid van hun klanten. Tot nu toe hebben ze dat uitstekend gedaan. Ondernemende Volendammers hebben hun kansen benut en zijn er in geslaagd om een uitstekend winkelpatroon op te bouwen dat voorziet in de behoeften van de bevolking. Zij zijn dan ook de eerst aangewezenen om betrokken te worden bij verbeteringen als die mogelijk zijn. De topdown-benadering van wethouder Kes lijkt een beetje op de plancultuur van totalitaire snit. Van boven af iets regelen zonder rekening te houden met de plaatselijk aanwezige kennis, deskundigheid en behoeften. Een handelswijze waarmee zij de 57 bewoners van de Gouwwijk (het oude handbalveld) ruim € 27.000,- per koper te veel in rekening heeft gebracht voor bekostiging van zaken die niet tot het plan behaarden.

Wethouder Kes is al verder dan algemeen bekend is

De wethouder heeft zich om redenen die mij niet bekend zijn vastgebeten op de realisatie van een megalomane verbouwing van het dorpscentrum en het zou een vergissing zijn om haar vastbeslotenheid te onderschatten. Ze heeft al heel wat tactische zetten kunnen doen om haar plan te realiseren. Bewoners in het doelgebied die hun huis willen verkopen zijn verplicht om hun huis eerst aan de gemeente aan te bieden.  Zo krijgt de gemeente voldoende vat op de ruimtelijke bestemming van het gebied. Toen Action het plan scheen te hebben om naar het industriegebied uit te wijken, regelde wethouder Kes een besluit waarin detailhandel op het industriegebied verboden werd. Ze kon vast houden aan haar eigen plannen voor de Oude Kom door uitbreiding elders onmogelijk te maken. Het autovrij maken van het Europaplein was een andere tactische stap. Dit plein gaat in haar plannen een heel andere rol vervullen. Er is dus volstrekt geen sprake van dat er nog de mogelijkheid bestaat van een open visie-ontwikkeling waarbij alles nog mogelijk is. De wethouder heeft door haar tactische zetten iedereen al voor een aantal voldongen feiten gezet. Het is alleen aan de gemeenteraad, met uitzondering van de fractie van VD|80, te danken dat ze haar laatste tactische zet –een volledig ontwikkeld plan- niet heeft kunnen uitvoeren. De gemeenteraad heeft daarvoor verwijten gekregen van wethouder Kes. Ik zie dat anders. De gemeenteraad heeft niets anders gedaan dan waarvoor zij is gekozen. Zij moet de bevolking behoeden voor  een bestuur dat zich weinig aan de bevolking gelegen laat liggen en ruim baan maakt voor projectontwikkelaars. De winkeliers hebben natuurlijk ook een zakelijk belang. Uitbreiding in hun branch leidt automatisch tot omzetverlies bij de bestaande ondernemers. Genoeg is genoeg. Uitbreiding kan leiden tot faillissementen of bedrijfssluitingen.

Ben ik ouderwets?

Dat suggereert wethouder Kes die mij verwijt dat ik mijn hakken in het zand zet en roep dat alles moet blijven zoals het is. Eigenlijk is dat een beetje gemeen bedoeld door de wethouder. De boodschapper van het slechte nieuws aanvallen is de alleroudste truc van bestuurders. Anders dan de wethouder heb ik echter goed geluisterd naar de winkeliers en hun klanten. Die hebben de wethouder niet hoog staan. Het gaat er immers in de allereerste plaats om waaraan de klanten en hun winkeliers behoefte hebben. Hebben die behoefte aan een grotere winkels, meer nonfood-winkels, een enorme en dure ondergrondse parkeergelegenheid?  Ik noem het ‘ondernemer pesten’ door gemeentelijk beleid zonder draagvlak. Pesten vindt niet alleen op scholen plaats. Je kunt je afvragen voor wie wethouder Kes aan het werk is. Voor de bevolking en haar winkeliers, of voor een projectontwikkelaar met een groot supermarkt-concern als klant?

Alternatieven

De wethouder roept me op om constructief mee te denken. Dat heb ik mijn hele leven eigenlijk al gedaan. Ik ben niet tegen verandering zoals de wethouder beweert. Ik ben alleen (en dat altijd al)tegen idiote plannen die te veel geld kosten en waarvoor de noodzaak er niet is. Maar ik heb wel een alternatief. De Havenhof verdient achteraf uit het oogpunt van architectuur niet de schoonheidsprijs. Laten we dat eens als uitgangspunt nemen. Voor de nieuwbouw van een heel PiusX (tegenwoordig PX) op haar eigen plek heb ik altijd hard gestreden. Het is gelukt en is een prachtig gebouw geworden dat het eerdere armoedige beeld van de Zeestraat ten goede heeft veranderd. Zoiets moet ook met de Havenhof mogelijk zijn. Als je de Havenhof op dezelfde hoogte brengt als het gebouw PiusX, ontstaat er ruimte voor een tweede verdieping, dus heel wat extra vloeroppervlak (als daar al behoefte aan is). Dat is een heel wat minder ernstige ingreep dan wethouder Kes beoogt en voorziet in de wensen van de bestaande winkeliers. Als daarbij het Europaplein weer wordt vrijgegeven voor parkeren is er met de  het parkeerterrein bij de AMVO ook een redelijke uitbreiding van de parkeermogelijkheden in de Oude Kom gerealiseerd.

‘Stilstand is achteruitgang’ geldt niet voor ondernemers in Volendam          

‘Stilstand is achteruitgang’  is de laatste zin in de reactie van wethouder Kes op mijn artikelen van 4 september en 25 september 2013 in de NIVO. Maar dat is een volstrekt onjuist en verkeerd gebruikt argument. Wie aandachtiger dan de wethouder naar de bewinkeling in Volendam kijkt ziet alleen maar ondernemers die niet stilstaan, naar kansen kijken, hun winkels vernieuwen, actief worden op internet en hun beleid voortdurend aanpassen aan de veranderende omstandigheden. Eigenlijk precies zoals je van ondernemende Volendammers en hun veeleisende klandizie mag verwachten. Er is veel dynamiek. Het is die autonome dynamiek waar   uit een visie op de toekomst met al haar bedreigingen en kansen dient te worden uitgezet. Kleine en goed overwogen stappen zijn beter dan al te grote stappen waarvoor het dorpshart volstrekt onnodig voor een aantal jaren een enorme bouwput zal worden met alle gevolgen voor de bevolking en een groot risico op faillissementen van de winkeliers. Voorbeelden zijn voor iedereen bekend vanuit de grote steden. Uit de vele televisie programma’s van de ‘Slag om Nederland’ e.d., is gebleken dat er vele wethouders in den lande zijn die zich willen profileren met nodeloze bouwprojecten waardoor bestaande moeten sluiten. Wethouder Marisa Kes zou er goed aan doen om wat vaker naar dergelijke uitzendingen te kijken en goed tot haar te laten doordringen.  Afgelopen week moesten 17 van de 24 winkels van kledingketen Björn Borg nog worden gesloten. Volendam wordt grotendeels omringd door water en vissen kopen niet. Overigens heeft de gemeenteraad unaniem besloten dat voorlopig het Europaplein in de wintermaanden weer gebruikt mag worden voor 32 parkeerplaatsen. Dat zou per 1 oktober 2013 moeten ingaan. Daar is nog weinig of niets aan gedaan. Ik kan begrijpen dat de ondernemers geen enkel vertrouwen hebben in de wethouder die hen voortdurend knollen voor citroenen verkoopt. Volendam ligt op een steenworp afstand van Purmerend, Hoorn en Amsterdam waar grootwinkelbedrijven zijn gevestigd.

Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald

Het is duidelijk dat wethouder Marisa Kes en de politici die haar steunen zich ten onrechte beroept op het besluit van de gemeenteraad. Onze volksvertegenwoordigers, die moeten toezien op een verantwoorde besteding van onze belastingcenten, zijn gekozen om de belangen van alle burgers van Edam-Volendam te behartigen. Het is volstrekt onverantwoord om met een achterhaald winkelcentrumplan door te gaan.

Nogmaals doe ik een beroep op de gemeenteraadsleden het huidige winkelplan af te blazen, de oude parkeersituatie te herstellen tot de nieuwe plannen zijn gemaakt en uitgevoerd in democratische samenwerking met alle betrokkenen waarbij het woongenot van de bewoners een belangrijk onderdeel wordt van het nieuwe plan. Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.

Met dank voor plaatsing.

Wim Keizer, Gemeenteraadslid (1978 – 2006) o.a. Economische Zaken

e-mail: wimkeizer@quicknet.nl