zaterdag 9 mei 2009

Bloemen voor Marisa.

KLADBLOK
Op onze reis naar Polen komen we op het traject Osnabrück-Hannover altijd langs Bad Oeyenhausen. Bij de nadering van dat stadje dat bekend is om zijn kuuroorden, houdt de snelweg op. Zo’n twaalf stoplichten loodsen het verkeer langs dit knelpunt. Voor de bewoners van die stad  brengt dat een onbeschrijfelijke ellende met zich mee. Stationair draaiende motoren van auto’s en vrachtauto’s, die optrekken als het licht weer eens op groen springt, vervuilen de lucht zodanig dat een astma-patiënt geen baat meer heeft bij die kuurbaden.

De oorzaak daarvan is gelegen bij een boer die weigert zijn grond gedwongen te verkopen voor de aanleg van een snelweg om het stadje heen. De man was zo getergd dat hij volstrekt dwars ging liggen. Ik moest daar even aan denken toen ik in de NIVO las dat boer Tump het laatste struikelblok vormt bij de aankoop van de voor geheel Dijkwijk vereiste grond. Daar staat een mooie zin over in de NIVO van wethouder Marisa Kes: “Wij hopen er uit te komen, maar voor het geval dat het niet lukt, proberen we de rechten van beide partijen te waarborgen”.  

Het is een zin waar uit blijkt dat bij conflicterende belangen je respect voor de andere partij moet blijven houden. Dat is een bloemetje waard. Zeker als je het vergelijkt met de uitspraken van een eerder college over bijvoorbeeld de bezwaarmakers tegen Dijkwijk. Daarin was respect niet altijd terug te vinden. Wel frustratie over het uitstel dat door de bezwaarmakers werd veroorzaakt. Respect voor de wet bleek daar ook niet uit. Dat heeft Marisa Kes wel. Alweer goed voor een bloemetje!

Het is een mooi resultaat dat Kes met geduld en verstand tot stand heeft gebracht. Maar ik vond het vooral een verademing dat deze keer alle borstkloppende verhalen over heldendaden waarin de eer voor het resultaat werd opgeëist door een bepaalde partij, afwezig bleven. Dat levert van mij een complimentje op voor VD80  en geeft Marisa al weer recht op een bloemetje. Alleen de VVD pikte nog een graantje mee  door in een juichverhaal over die donderse Karregat een deel van de eer naar zich toe te trekken.  Dat was weinig kies naar mijn oordeel. In het artikel van de VVD worden Kes en Karregat telkens in één adem genoemd. Niet sportief. En al helemaal niet sportief als we het verleden er bij betrekken toen de VVD nog tegen de voorstellen van Kes was. Géén bloemen voor de VVD of Karregat wat mij betreft.

De bescheidenheid van VD80 en Marisa Kes is door Henk Visser in een redactioneel stuk terzijde gesteld. “Het gelijk van wethouder Marisa Kes”, luidt de kop boven het stuk. In het stuk meldt Visser dat Marisa Kes eerder door het overgrote deel van de gemeenteraad en het college onder aanvoering van het CDA werd weggehoond, toen ze de eerste keer met haar doordachte voorstellen kwam. Het gebral van de toen aan het bewind zijnde VVD en CDA heeft haar niet van haar stuk gebracht. Toen het gebral van met name het CDA hen een forse verkiezingsnederlaag opleverde, kreeg ze een kans om haar plannen uit te voeren. En al weer is hier een bloemetje op zijn plaats.

Als ik de public relations van het CDA zou mogen doen, zou ik het wel weten. Ik zou het CDA een voorstel laten indienen om in het toekomstig Dijkwijk een straat van een tijdelijke naam te laten voorzien. Als de tijd daar is, kan die straat de naam van Marisa Kes dragen. Daar zou ik het niet bij laten. Ik zou de fractieleden van het CDA uitrusten met alle bloemetjes die ik hier heb genoemd en die bloemen bij de volgende raadsvergadering aan Marisa Kes laten overhandigen. Daar zou ik ze op hun knieën een kleine toepspraak bij laten houden: “Beste Marisa, vergeef ons onze schulden, onze eigenwijsheid en drammerij. We hebben er van geleerd.” Dat zou ook een manier zijn om naar de bevolking een gebaar te maken. Wie het verloren respect weer wil terugverdienen begint met een knieval en belooft beterschap.

VD80 kan zonder public relations, daar is kwaliteit genoeg aanwezig. Het CDA heeft hierboven mijn gratis advies gekregen. Over een meer uitgebreid advies met het oog op de komende gemeenteraadsverkiezingen valt te praten. De VVD heeft ook geen adviezen nodig. Die heeft die deksels mirakelse geniale Karregat al in huis. Die heeft, als we de VVD geloven, in zijn eentje de gemeente al voor zo veel onheil behoed en heeft al zo veel kooltjes uit het vuur heeft gehaald, dat het wachten is op hun voorstel om Volendam voortaan 'het Karregat' te noemen.
Peter Louter.