woensdag 17 april 2013

Volendam|80 in nood zoekt vrienden


                                                           







 

In de gemeenteraadsvergadering van maart 2013 nam fractievoorzitter van VD|80, Johan Koning, het initiatief voor een felicitatie en applaus voor het tienjarig burgemeesterschap van Willem van Beek. Daar bleef het niet bij. Een delegatie van de fractie bezocht de burgemeester om hem namens VD|80 een cadeau aan te bieden in de vorm van een miniatuur-botter. Van Beek liet de gebeurtenis vereeuwigen en zette het op Twitter.

Er is geen stoet van andere fractie-delegaties geweest om de burgemeester cadeaus aan te bieden. Waarom VD|80 dat wel deed is een onderwerp dat me bezig houdt om de politieke betekenis ervan te doorgronden. VD|80 heeft er kennelijk behoefte aan om de burgemeester te vriend te houden. Dat is de meest voor de hand liggende uitleg.

Het is de vraag of het hier om uit de nood geboren vriendschap gaat. VD|80 verliest vrienden aan de lopende band en de burgemeester is niet echt populair, ook niet bij VD|80. Nog niet zo lang geleden wilden ze hem niets belangrijkers toevertrouwen dan het knippen van lintjes.

De aftakeling van VD|80 gaat snel. Dat is bijvoorbeeld te merken aan fractievoorzitter Johan Koning. In de gemeenteraad begint hij steeds harder en meer staccato te spreken. Het lijkt alsof hij zijn  stem als een hamer gebruikt om zijn boodschap er bij anderen in te rammen. Het begrip ‘dualisme’ is hem en zijn partij volkomen vreemd. De eigen wethouders worden voorbij de grens van het acceptabele gesteund. De raad wordt opgeroepen unaniem te stemmen zodat de wethouders een stevige positie ten opzichte van de bevolking krijgen.

Het gebrek aan afstand ten opzichte van het bestuur tekent de partij als een verlengstuk van een college dat niet veel vertrouwen onder de bevolking heeft en zich daar weinig zorgen om lijkt te maken. Het is dan ook de vraag hoe lang de andere collegepartijen gedogen dat VD|80 hen meesleurt in een steeds minder democratisch beleid. VD|80 is er in geslaagd om een karikatuur te maken van haar eigen slogan: de burger weer krachtig. Dat is een sluipend proces geweest, maar inmiddels is men de schaamte voorbij. De prioriteit is verlegd. De ‘krachtige burger’ is een lastpost gebleken. Dus moet het college en vooral de eigen wethouders worden gesteund en wordt de burgemeester gepaaid. Het geschenk, een miniatuur-botter, is gelijk aan  het logo van de partij en symboliseert de vraag om vriendschap voor VD|80 en haar beleid.

Het is al lang geen vraag meer waarom VD|80 er in is geslaagd om zichzelf de vernieling in te helpen. Wethouder Marisa Kes krijgt binnen de eigen partij geen enkele tegenstand meer. Ze is uitgegroeid tot de ongekroonde koningin. Haar wil is wet en tegenstanders kunnen rekenen op een hardvochtige bejegening. Wie niet voor haar is, is tegen haar en dus de vijand.  De partij is ‘verkest’ en heeft kritiek en zelfkritiek buiten de deur gezet.

Is ook het college ‘verkest’? Ik vrees van wel. Haar behoefte aan dominantie binnen eigen partij, strekt zich ook uit tot het college. Het is een ongezonde dominantie. Het is een dominantie die kritiek smoort, critici als vijanden ziet en vrijheid van meningsuiting als ongewenst beschouwt. De eerste beste keer dat de gemeenteraad niet volstrekt achter haar ging staan bracht haar tot het verwijt dat de gemeenteraad heel anders praat als er publiek bij de vergadering aanwezig is. Haar behoefte aan een volgzame raad, kan niet beter worden geïllustreerd dan aan de hand van deze gebeurtenis. Ik zal niet de enige zijn die constateert dat Dorus Luyckx in haar voetspoor de gemeenteraad als een vergramde onderwijzer steeds vaker de les leest.

Die behoefte aan dominantie bij Kes kan nader worden geanalyseerd. Ze lijkt zich te willen vrijwaren van bemoeienis met haar beleid en kritiek op haar beleid. Haar dominantie komt niet voort uit flamboyant inspirerend leiderschap, maar uit behoefte tot controle. Tot een vergelijk komen ziet ze kennelijk als een vorm van verlies, liever vecht ze het uit tot aan de Hoge Raad. De behoefte aan haar gelijk is verontrustend en wijst niet op een democratische instelling.

Volendam|80 is als partij niet in staat gebleken om haar onder controle te brengen. In plaats van zijn stem tegen haar te verheffen, verheft Johan Koning zijn stem tegen de gemeenteraad. Het optreden van de fractie is er een van een beschamende opportunistische trouw aan haar leidster. De interne controle is opgevoerd. Open discussie wordt vermeden. Blinde trouw wordt afgedwongen. Al met al een verontrustende ontwikkeling waarin de ongezonde machtsconcentratie bij één persoon van verstrekkende invloed is op het gehele democratische en politieke proces en niet te vergeten op de werksfeer op het stadskantoor. Daar wordt volgzame en onbaatzuchtige trouw afgedwongen met de vrees voor represailles. In die sfeer wordt trouw aan de leiding als een hoger goed gezien dan integriteit.

De burgemeester zou er goed aan doen om de boot af te houden. Per slot van rekening is hij een vertegenwoordiger van de echte Koningin en binnenkort van de Koning. Ik vraag me ook af hoe het met zijn politieke antenne zit. Het tij lijkt te verlopen en straks zit hij met een gestrande botter en weinig steun.

2 opmerkingen:

  1. Beste Peter,

    Dit is helemaal waar. Als burger was ik enkele weken getuige van deze Johan Koning. Naast het gegeven dat hij - inderdaad zeer luid, hard en staccato sprak, gooide hij er tevens enkele Volendamse woorden doorheen(leuk straks, als Zeevang meeluistert en hoog professioneel). Maar het ergste was dat hij geen enkele tegenspraak tolereert en onmiddellijk als een aangeschoten slang reageert. Bij VD'80 is alleen Nico Karhof een ervaren spreker. De anderen hebben ofwel nog nooit hun mond opendoen of zijn volledig niet spraakbekwaam. Volendam 80 bungelt aan een zijden draadje. Queen Marisa Kes is inderdaad compleet de weg kwijt en wil haar eigen pieces de résistance opzetten in het centrum van Volendam. Hierbij gaat ze door roeien en ruiten. Nu ik direct en indirect benadeelde ben van haar beleid dreig ik mijn neutrale positie te verliezen. Bovenstaande is nl. een opsomming van feiten. Om in het neutrale spoor te blijven vraag ik mij wel af waar we in vredesnaam naar toe moeten met onze locale politiek. Volendam 80 zijn incapabel, schreeuwerig en hebben in ieder geval 2 mega ego's. Bij het CDA zit men te broeien, maar ook ligt o.a. belangenverstrengeling al weer snel op de loer. VVD redt het niet meer met leuke smoeltjes en loze beloften, PvdA zal 't nooit maken. Blijft alleen Lijst Kras over. Deze zijn nu nog oppositie en ogen fris, helder en krachtig. De mensen moeten zich nog bewijzen en L.K. lijkt nu de sterkste papieren te hebben. Anderzijds komt de fusie met Zeevang eraan. Met enige verwatering wordt alles dan weer ontkrachtigd. In dat geval is Volendam 80 geen beste naam.....
    Om weer terug te komen op VD'80: wat een flauwekul, window-dressing en laag niveau. Laat Hr. Koning lekker gaan vloerensmeren, tegelzetten of zoiets, want ik heb gehoord dat hij daar wel zeer goed in is. Schoenmaker hou je bij je leest. Voor bestuur heb je capabele en geschoolde mensen nodig, die zich uitstekend kunnen verwoorden. Geen duivelse slangen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Altijd prettig als mijn waarnemeningen door anderen worden bevestigd. Ik heb achteraf VD|80 langer gesteund dan achteraf verantwoord was. Sinds het vertrek van de laatste fractievoorzitter (nu nog bestuurslid) is de fractie langzaam maar zeker achteruitgekacheld omdat ze zich laat koeieneren door Kes.
      De laatste tijd zie ik wel weer enkele lichtpuntjes. Er zitten best wel bekwame politici in de raad, maar het wordt tijd dat ze eens goed wakker gaan worden en hun aandacht richten op het democratisch functioneren van het bestel in plaats van op belangenbehartiging of hobby's. Loek Kras is wel wakker, maar nog geen complete politicus wat mij betreft. Hij heeft bijvoorbeeld zitten stuntelen met de Europapleinmotie. Dat had niet gehoeven als hij gewoon had doorgezet. Als er straks een meerkoppige fractie van Lijst Kras komt zou dat wel eens een aanwinst kunnen zijn (zolang ze niet op een wethouderszetel uit zijn).

      Verwijderen