Strategisch communiceren

KLADBLOK

"Die boerenkool smaakt voor geen meter".

"Ik doe er nog wat zout voor je bij"

"Het is nog steeds drie keer niks"

"Wacht, nog wat extra jus, is het zo beter?"

Daarna durfde ik niet verder te protesteren. Mevrouw Louter zou een goede verkoopdirecteur zijn. Als niet iemand haar voor was geweest, zou ze de uitvinder hebben kunnen zijn van de slogan 'Leuker kunnen we het niet maken', waarmee de belastingdienst ons de 'bruine belastingbonen' liet slikken. Dat heet strategisch communiceren. Ons college kan er ook wat van. Op de folder over de fusie is het prachtig fietsweer. Dat is het natuurlijk maar zelden in Nederland. In de folder wordt in een bijzin nog wel even vermeld dat er ook een nadeel kan zijn. De afstand tussen burger en bestuur 'kan' er door worden vergroot. Kijk, dat is ook strategisch communiceren. Als het straks tegenvalt zijn ze gedekt omdat ze die mogelijkheid met 'kan' hebben aangeduid.

Met de 'strategische communicatie' rond de vernieling van het dorpshart, schijnt er iets mis te zijn gegaan. Iemand schijnt het voortijdig en op een onaardige wijze in de publiciteit te hebben gebracht. Bij alle stukken die de gemeenteraad over dit onderwerp voorgelegd heeft gekregen, is de nota over de 'strategische communicatie' eigenlijk het meest interessant. Daarin zet je uiteen hoe je je zin denkt te krijgen. Inspraak?, natuurlijk. Beetje zout erbij en vooral jus en vervolgens ben je gewoon een ondankbare hond of 'oen' als je het voorgeschotelde niet netjes wegslikt.

In de wandelgangen, waaruit men slechts met discretie kan citeren, werd me verteld dat het autovrij maken van het Europaplein ook een kwestie van 'strategisch communiceren' is geweest. Het nu autovrije en met bankjes en boompjes opgeleukte plein moest de bevolking alvast lekker maken. Het was de amuse die aan het hoofdgerecht vooraf moest gaan. Op zo'n plein schijnt natuurlijk ook altijd de zon, er lopen alleen maar mooie mensen rond waarvan het plezier afstraalt. De boompjes zijn altijd groen, net als het gras bij de buren.

Het gras bij de buren? Ja, dat is het verhaal van wethouder Kes. Bij de buren hebben ze meer winkelvloeroppervlak dan in onze gemeente. Dat kunnen we natuurlijk niet op ons laten zitten. Zonder de goedkeuring van haar plan af te wachten ging ze alvast strategisch aan het werk. Als een schaakster plande ze op veldheer-achtige wijze haar zetten, zonder dat meteen duidelijk was waar ze op uit was. De aankoop van een pand aan de Zeestraat was de laatste toren die op haar schaakbord viel. De weg lag open voor het eindspel.

Deze week moet de gemeenteraad zich op verzoek van de wethouder uitspreken over haar einddoel. Op papier had dat een geruisloze stap moeten zijn die pas op het allerlaatste moment bekend zou worden. De gemeenteraad had al ingestemd met alle voorgaande zetten op het schaakbord van Kes. De laatste zet 'dame slaat koning' zou ze dan ook wel goedkeuren. Desnoods een beetje zout erbij of nog wat jus en klaar is Kes.

Zal het donderdag als de gemeenteraad vergadert zo gaan? Ik mag toch hopen van niet. Een plan van deze verstrekkende omvang had alleen maar mogen groeien vanuit de behoefte van inwoners en ondernemers. Die zouden luid en duidelijk hebben moeten verkondigen dat er in Volendam een schrijnend gebrek aan winkelvloeroppervlak is en dat het college daar nodig wat aan zou moeten doen.

Zo is het niet gegaan. Dit plan is in stilte voorbereid zonder dat ergens de behoefte aan zo'n plan luid en duidelijk is gebleken. De winkeliers en ondernemers in de Oude Kom waren pijnlijk verrast en de bewoners van de Oude Kom niet minder. Als ze er nu geen stokje voor steken krijgen ze een 'maaltijd' opgediend waar Moeder Kes alleen nog wat zout (boompjes) of jus (bankjes) aan zal willen toevoegen.

Natuurlijk is het reuze onaardig van me om wethouder Kes de schuld te geven. Officieel komen die plannen van het voltallige college. Die zien ook wel toekomst in het slentertoerisme en hebben hun collega Kes haar gang laten gaan. Ze heeft maanden in de voorbereiding van dit overvalsplan gestoken.

Het kan alleen worden voorkomen of op de lange baan worden geschoven als iedereen die er pijnlijk door verrast is donderdag aanstaande bij de vergadering van de gemeenteraad aanwezig is en laat blijken onaangenaam verrast te zijn. Pas dan kan blijken of de wethouder echt 'strategisch' kan communiceren. Ik adviseer haar een strategische terugtocht. Ze kan van de gemeenteraad niet vergen dat die nu al het plan op hoofdlijnen goedkeurt. Ze kan de gemeenteraad hooguit toestemming vragen om een 'goed gesprek' aan te gaan met de bewoners en ondernemers uit de Oude Kom.

Zorg dat u erbij bent op de gemeenteraadsvergadering van 28 februari (vanaf 19.30 uur) en neem wat peper mee.