 |
| Loek Kras |
In het Volendams weekblad De Nivo van 4 februari 2015, staat
een uitgebreid artikel waarin de fractievoorzitter van de lokale partij, Loek
Kras, zijn woede uit over de gang van zaken bij een bezwaar dat het Volendams
bedrijf Nieuw Leven en de bewoners van het centrum bij de Raad van State hadden ingediend tegen
de plannen van de gemeente om het centrum van Volendam grootschalig te
verbouwen.
Vrieskist
Volgens Loek Kras gaat het bezwaar over een oud plan dat in
de vriezer zit en niet door gaat. Hij verwijt de ambtenaren die de gemeente hebben
vertegenwoordigd op de zitting van de Raad van State dat zij ver buiten hun
opdracht en bevoegdheid zijn gegaan. Ze hebben het oude plan daar op tafel
gelegd en verdedigd en dat had nooit mogen gebeuren. De betrokken wethouders
Wim Rijkenberg en Marisa Kes en de fracties hebben zich onmiddellijk van de
gang van zaken gedistantieerd.
Volgens Loek Kras is er een intern onderzoek gestart en moet
de zaak tot op de bodem worden uitgezocht. Los van de uitslag vindt hij dat de
betrokken ambtenaren moeten worden berispt. De gang van zaken ziet hij als
schadelijk voor het vertrouwen in zijn partij die zich juist heeft ingezet om
de megalomane plannen van tafel te krijgen.
Rare zaak
Het is een vreemde gang van zaken. Ambtenaren kunnen zo maar
een vrieskist openen en de daarin opgesloten plannen op eigen houtje ontdooien.
Dat is natuurlijk niet zo. Het is dan ook de vraag of de betrokken ambtenaren
als zondebok moeten dienen voor het feit dat leidinggevenden en wethouders niet
hebben zitten opletten. Het is ook niet de eerste keer dat bij de gemeente
Volendam op die wijze zondebokken
worden gezocht.
Het verhaaltje over de vrieskist geloof ik niet erg. Bezwaarmakers
komen niet zo maar terecht bij de Raad van State. Daar is een hele procesgang
aan vooraf gegaan via de rechtbank en het gerechtshof. Het is dus een al lang
lopende kwestie met dat bezwaar.
Kennelijk hebben leidinggevenden en/of wethouders verzuimd om de
ambtenaren die zich met deze zaak bezig hielden het sein te geven dat het plan
niet meer verdedigd hoefde te worden. Dat is aannemelijk. In verband met deze
kwestie heb ik al eens eerder gesignaleerd dat de plannen weliswaar bevroren
waren, maar nog niet van tafel. Er is nooit ergens een besluit genomen dat de
plannen zijn herroepen en naar de prullenbak konden.
Als het waar zou zijn dat, zoals Loek Kras beweert,
ambtenaren ver buiten hun opdracht en bevoegdheid zijn gegaan, lijkt het
voorstel om ze te berispen niet
geloofwaardig. Het lijkt me, als het waar zou zijn, eerder aanleiding voor
ontslag. Bij de gemeente Edam-Volendam zijn aardig wat mensen voor minder
ontslagen of weggewerkt.
Het wordt nog raarder als uit de B&W besluiten van 27
januari 2015 blijkt, dat het college de
ambtenaren heeft gemachtigd om de gemeente te vertegenwoordigen in het geding
bij de Raad van State. Men wist er van en het distantiëren is dan een
ongeloofwaardige actie.
Er zijn meer vragen rond deze kwestie. Ten behoeve van de
grootschalige plannen heeft de gemeente een aantal huizen op de Zeestraat
aangekocht. Hoewel de gemeente bezig is om panden die ze bezit te verkopen als
ze geen nut voor de gemeente hebben, staan de aangekochte plannen niet op het
verkooplijstje. Dat wekt het vermoeden dat de megalomane plannen niet
definitief zijn opgegeven.
Weer een belofte
gebroken?
Ongeveer anderhalf jaar geleden presenteerde de wethouder
voor Ruimtelijke Ordening, Marisa Kes (VD|80)
grootschalige plannen voor de verbouwing van de Zeestraat en het
Europaplein. Er moest veel meer winkelruimte worden gecreëerd omdat er volgens
de wethouder in Volendam een statistisch tekort aan winkelruimte was. De
plannen riepen veel weerstand op bij bewoners en winkeliers van het centrum. In
de gemeenteraad bestond er onvoldoende draagkracht voor de plannen en de
wethouder werd met name berispt omdat ze de inspraak niet serieus had genomen.
‘U bent bij het einde begonnen, in plaats van bij het begin’. Loek Kras, toen
nog enig raadslid voor zijn partij steunde die kritiek voluit.
Afgaande op zijn uitspraken in het artikel staat hij niet
meer achter zijn kritiek op de inspraak van destijds. Hij kondigt aan dat een
nieuw plan, kleinschaliger van opzet in maart door het college aan de
gemeenteraad zal worden voorgelegd. Daarna kunnen de bewoners en ondernemers
inspreken. Dat is in strijd met de gang van zaken waar de gemeenteraad om heeft
gevraagd. Die legde er de nadruk op dat plannen samen met de bewoners en
ondernemers zouden moeten worden ontwikkeld. Bij de door Loek Kras geschetste
gang van zaken komen ze weer in de situatie dat nagenoeg alles al vastligt en
ze alleen nog invloed hebben op de te gebruiken steensoort en voegbreedte. De
bewoners en ondernemers uit de oude kom klagen al maanden dat ze maar niets
horen over de nieuwe plannen. Een gebroken belofte stel ik vast.
Niet geloofwaardig
Het in het Volendams weekblad door Loek Kras gevoerde verweer
kan niet geloofwaardig worden genoemd. Het roept meer vragen op dan er
beantwoord worden. De vraag is gewettigd of men toch stilzwijgend heeft
ingestemd met de procesgang bij de Raad van State. Bij een gunstige uitslag, en
voor de gemeente lagen die kansen zeer goed, zou een juridische hobbel zijn genomen
die de uitvoering van de zeer grootschalige plannen op termijn toch door zouden
kunnen gaan. Die hypothese kan worden getoetst. Als het volgens Loek Kras veel
kleinere plan als puzzelstukje zou blijken te passen in het niet echt opgegeven
oude plan, kan ook verklaard worden waarom de gemeente de aangekochte panden in
de Zeestraat niet afstoot.
Gemeenteraad aan zet
In de huidige gemeenteraad is de bezetting wat anders dan in de
gemeenteraad die voor de verkiezingen in 2014 de plannen nog niet voor
uitvoering geschikt achtte. Gezien de ervaring dat de partijen die een coalitie
hebben gesloten alle plannen van het college door dik en dun steunen, is het
niet te verwachten dat deze gemeenteraad de plannen terug kan sturen voor
nadere inspraak. Die situatie geeft het college de ruimte om inspraak formeel
af te handelen. Er is geen plicht meer om met inspraak rekening te houden zoals
de oude gemeenteraad dat graag wilde. Wantrouwen is gerechtvaardigd. Van de
collegepartijen mag er geen wantrouwen bestaan. Maar wie het doen en laten van
de getruukte wethouder van Ruimtelijke Ordening gevolgd heeft, kan weten dat er
gezond wantrouwen altijd op zijn plaats is. Vertrouwen komt ter voet en gaat
ter paard. Fractieleider Loek Kras moet daar maar eens over nadenken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten