 |
| parkeren dichtbij winkels verhoogt de omzet |
Kladblok
Er is al weer een wethouder
met lege handen. Deze keer is het Dorus Luyckx. Zijn voorstellen ter
goedkeuring naar aanleiding van de evaluatie Toeristische verkeersmaatregelen
werden in de vergadering van het raadsplein op 7 mei door de mangel gehaald. Op
een kleinigheid na wilde de raad niets goedkeuren. Meer dan ‘ter kennis nemen’
zat er voor de geplaagde wethouder niet in. De demissionaire wethouder voor
Toerisme (de Mepper) zat er bij, maar hield wijselijk zijn mond. De meest kritische reactie
kreeg de wethouder van zijn eigen fractie. Hij sloeg er zich gelaten doorheen
en vocht nergens meer voor. Ook collegepartij VD|80, nu ineens geen voorstander
meer van het afritje bij Spaander, liet hem vallen. De dagen van dit college
lijken geteld, het wachten is nog op de knal.
Opmerkelijk was dat het in de
raad uitgesproken gevoel dat het Noordeinde in economisch opzicht het meest
profiteerde van de verkeersmaatregelen, niet uitdrukkelijk werd tegengesproken.
Ook niet door de wethouder die bevestigde dat het een onopzettelijk resultaat
betrof. De raad liet het moment om daar verder op door te gaan, glippen. De
voor de hand liggende vraag: ‘moet er niet iets gedaan worden om dat te
corrigeren’, werd niet gesteld. Voor de ondernemers van het Zuideinde en rondom
het Europaplein leverde het echter bewijs op ter ondersteuning van hun claim
dat de verkeers- en parkeermaatregelen voor hen nadelig uitpakken. De gevolgen
van de overheidsmaatregelen hebben een nadelig effect op hun omzet.
Een van die gevolgen is te
wijten aan de ‘leugen van Luyckx’. Die sloot het Europaplein voor parkerende
auto’s omdat de situatie daar ter plekke onveilig zou zijn. Dat
gelegenheidsargument werd door de gemeenteraad klakkeloos geaccepteerd. Dat
argument wordt echter niet ondersteund door statistieken, van onveiligheid was geen sprake. Wat wel statistisch aangetoond
kan worden is dat er een schromelijk gebrek is aan parkeerplaatsen. Dat gegeven
wordt gebagatelliseerd. De luie automobilist die het liefst voor de toonbank
wil parkeren, hoeft niet te worden tegemoetgekomen. Bovendien kan die beter met
de fiets komen.
‘De leugen van Luyckx’, het
gelegenheidsargument, moest verdoezelen dat er voor het vrijmaken van het
Europaplein een verborgen argument was. Het vormde een onderdeel van een veel groter
plan om de oude kom aantrekkelijker te maken voor toeristen. Dat mocht echter
nog niemand weten om geen slapende honden wakker te maken. Luyckx wist het
natuurlijk wel, maar speelde in het listige plan van wethouder Marisa Kes
vrolijk mee. Het plan mocht pas bekend worden als wethouder Kes met een fiat
van de gemeenteraad de bevolking en de ondernemers voor een voldongen feit kon
stellen. Eerder had Kes al een aantal voorbereidende stappen genomen en die
voorzien van onbetrouwbare gelegenheidsargumenten. Terecht stuurde de
gemeenteraad haar op het laatste nippertje met lege handen terug naar de van
der Knoopdreef. Onder aanvoering van Diane Kwakman van de VDD vroeg de
gemeenteraad haar bij het begin te willen beginnen.
Het begin, wat is dat
eigenlijk? Dat is niet zo moeilijk. Dat begint bij de vraag welke problemen er
zijn, wiens dat problemen zijn en of de gemeente daar wel iets aan kan of wil
doen. Vervolgens gaat het om de vraag welke mogelijkheden, kansen en
bedreigingen er zijn als de gemeente er iets aan wil doen. En vooral welke
mogelijkheden de bewoners en ondernemers van de Oude Kom als oplossing zien
voor hun problemen. Dat kan iets heel anders zijn dan de Oude Kom
aantrekkelijker maken voor toeristen.
De Oude Kom is in feite uniek,
door de compleetheid in het aanbod en vooral door het grote aantal
ambachtelijke winkels in de vers-sector en een breed kleinschalig aanbod in
mode. Die zijn er voor de thuismarkt. Ze horen bij die thuismarkt, die
kwaliteit, service en properheid beloont met trouwe klandizie. Het unieke
daarvan schuilt in het feit dat er nog maar heel weinig gemeenten zijn die
kunnen bogen op een rijk winkelbestand van particuliere ondernemers. Op
Volendam zijn ze nog niet weggevaagd door op prijs concurrerende grootwinkelbedrijven.
Wat zijn die winkels waard? Dat wordt niet bepaald door politieke partijen of
bestuurders. Dat wordt bepaald door de bevolking, door de thuismarkt.
Voor de Oude Kom is het
toerisme de plus op de thuismarkt. De thuismarkt is de basis. Zonder die
thuismarkt hebben de meeste winkeliers geen bestaan. Die thuismarkt vraagt om
parkeerruimte. Voldoende dichtbij zijnde parkeerruimte, zo wijzen alle studies
uit, is van levensbelang voor winkels. Dat kan maar tot één conclusie leiden.
Zo lang de plannen voor de reconstructie van het dorpshart nog niet meer zijn
dan discussiabele plannen op papier, dient het parkeren op het Europaplein te
worden teruggeven aan de thuismarkt.
Al was het alleen maar om een
leugen recht te zetten en de beperkte waarde (of onzin) van het verblijfstoerisme
in te zien.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten