Kladblok
Kladblok
Soms is het verweer van
mensen zo onhandig dat het vermakelijk wordt. Ex wethouder Wim Runderkamp
(VD|80) ziet zichzelf nog wel weer in de politieke arena terugkeren, zegt hij in een
interview met het NHD. De journalist heeft hem geen enkele kritische vraag
gesteld en zo de geplaagde ex-wethouder de kans gegeven om een ‘niets aan de
hand show’ op te voeren waarin iedere reflectie op het gebeurde ontbreekt. Maar
is zijn public relations offensief geloofwaardig?
Wie het Bing-rapport goed
heeft gelezen, kan de conclusie trekken dat de ex-wethouder een bord voor zijn
kop heeft. Zijn allereerste verweer bij
het begin van de affaire –dat de stichting PVE slapend was en niet actief- is
een leugen gebleken. De rapporteurs van integriteitsonderzoeker Bing hebben
verzuimd dat expliciet te vermelden. Dat hij nagelaten heeft zijn betrokkenheid
bij de stichting PVE te melden, wordt hem formeel aangerekend. Uit de
rapportage van Bing blijkt echter dat men intern op het Stadskantoor uitstekend
op de hoogte was van die betrokkenheid en hem daar zelfs regelmatig aan
herinnerd had. Het ging in feite dan ook niet om die betrokkenheid, maar om de
wijze waarop hij daar als wethouder mee om is gegaan.
Het rapport van Bing is
geformuleerd aan de hand van de vraagstelling van het Presidium. Dat betekent
dat er nog heel wat losse einden zijn overgebleven. Wie het letterlijk verwoord
verweer van de ex-wethouder in het rapport leest, kan gemakkelijk het verschil
zien tussen de werkelijkheid en wat de interne advocaat van de ex-wethouder
daarvan gemaakt heeft. In mijn vorige Kladblok schreef ik al dat in ieder van
ons een advocaat aanwezig is die zo nodig liegt, bedriegt, verdraait en
manipuleert als onze reputatie in het gedrang komt. Zo’n advocaat neemt het
karakter aan van de persoon voor wiens reputatie hij opkomt. Het karakter van
de ex-wethouder heb ik al eens eerder beschreven. Zijn eigenliefde en eigenwaan
zijn groter dan een functie als wethouder kan dragen en zijn dadendrang is groter
dan zijn persoon kan dragen. Datgene wat hij in zijn verbeelding is, kan hij
niet waarmaken. Hij zal de laatste zijn die dat door heeft.
De persoonlijke tragiek heeft
een politieke component. Voor zijn partij, VD|80, is het vervelend om op zo’n
manier een wethouder te verliezen. Dat vergt het beperken van de schade en
VD|80 deed dat met een publicatie van bestuur en fractie in de Nivo van 1 mei
2013. Daarin wordt het vertrek van hun wethouder gepresenteerd als een verlies
voor de gemeenschap. Het Bing-rapport wordt verongelijkt samengevat in de
formaliteit van het niet vermelden van een nevenfunctie. De ondernemers van het
Europaplein krijgen weer de zwarte piet omdat zij de schijn van
belangenverstrengeling zouden hebben ingebracht, om hun eigen standpunt te
onderbouwen.
Het zou mij niet verbazen als
de tekst van dit artikel door de ex-wethouder zelf zou zijn geschreven. De
tekst is van het begin tot het eind public relations voor het imago van de
vertrokken wethouder. De wethouder als onschuldige, de betrokken wethouder als
verlies voor de samenleving, de wethouder als slachtoffer van de ‘oendernemers’
van het Europaplein, de wethouder die ten onrechte gestruikeld is over het
onschuldige feit van het niet vermelden van een ‘slapende’ nevenfunctie.
VD|80 presenteert zich
hiermee naar buiten als een partij die volledig achter ‘us Wum’ blijft staan.
Dat lijkt me niet erg verstandig. Dat betekent dat ze geen enkele
verantwoordelijkheid neemt voor wat er fout is gegaan. Het betekent ook dat ze
geen afstand neemt van wat de ex-wethouder aan geheugenverlies, hele en halve
onwaarheden en pure roddel heeft gepresenteerd ter zijner verdediging. Daarmee
heeft de partij zich laten meeslepen in het te beperkte integriteitsbesef van
hun ex-wethouder. Daarmee maakt ze de hele vertoning nog gênanter en dwazer dan
die al was. Het heeft tot gevolg gehad dat het als geheim bestempelde rapport
van Bing nu op straat ligt.
De integriteit van
bestuurders is het belangrijkste goed van een democratie. Het is het fundament
van het vertrouwen van burgers. Nu het Bing-rapport publiek is gemaakt,
ondermijnt dat het public relations-offensief van de ex-wethouder en het
bestuur en de fractie van zijn partij. De onluisterende waarheid van het
rapport verdringt de armzalige leugens.
VD|80 is terechtgekomen in de
maalstroom van haar eigen armzaligheid. Bij het gebrek aan daadkracht bij het
bestuur en ledenraad, het gebrek aan afstand tussen fractie en bestuurders
dient de dominante aanwezigheid binnen de partij van wethouder Marisa Kes te
worden betrokken. Haar dadendrang is al lang niet meer te vereenzelvigen met
het motto van de partij: ‘De burger weer krachtig’. Haar oprechtheid en
transparantie in de kwestie ‘reconstructie Dorpshart’ valt serieus te
betwijfelen. Binnen de partij trekt ze uiteindelijk aan alle touwtjes. Haar wil is wet.
VD|80 zit op een route naarde afgrond. Maar net als de ex-wethouder was ze vooraf voldoende gewaarschuwd.
imago ex-wethouder Wim Runderkamp na Bing-rapport
Geen opmerkingen:
Een reactie posten